نگاه فلسفهی تاریخی به حماسهی مردمی 9دی
تاکنون از خود پرسیدهایم چه عواملی باعث میشود برخی افراد دچار بی بصیرتی شده، نتوانند سره را از ناسره تشخیص دهند؟ بهراستی برای گم نکردن راه چه باید کرد؟ چگونه میتوان راه را بازشناخت و فریفتهی سخنان و رفتارهای دشمنان نقابدار و منافقان فتنهگر و فتنهگران منافق نگردید؟! چگونه میتوان بین حق و باطل، جدایی افکند و راه را از کژراهه شناسایی نموده، مسیر را اشتباهی نپیمود؟
راهکار همان است که رهبر معظم انقلاب بارها تأکید کردهاند که: «شما در جبههى جنگ اگر راه را بلد نباشید، اگر نقشهخوانى بلد نباشید، اگر قطبنما در اختیار نداشته باشید، یک وقت نگاه میکنید مىبینید در محاصرهى دشمن قرار گرفتهاید؛ راه را عوضى آمدهاید، دشمن بر شما مسلط میشود. این قطبنما همان بصیرت است».1
به گزارش بسیج پرس؛ فرمانده حوزه 117 نینوا ناحیه قدس سپاه تهران در اغتشاشات سال
88 اتفاقات 25 خرداد سال 88
روز نهم دی روز حضور گسترده مردم ایران در دفاع از کیان ولایت و خروشی در جهت پاسداشت امامت ائمه هدا علیهمالسلام بود؛ چرا که مردم جسارتِ خائنین را به عاشورا و امام حسین دیده و مظلومیت ولی امر خود را ماهها شاهد بودند.
باید توجه داشت این حرکت عظیم یک روزه و یک ماهه و یک ساله شکل نگرفت بلکه زیر بنیادهای آن در خون و جان مردم ایران وجود داشت که چنین خروشی صورت گرفت که در این مقال به بیان یکی از زیر بنیادهای اصلی این حرکت میپردازم:
داشتم " مستند قیام " رو از شبکه 2 نگاه می کردم ، دلم دوباره خون شد ، هر کاری کردم که جلوی اشک هام رو بگیرم نتونستم ، نتونستم منم توی این دنیای مجازی ذره ای از این اقیانوس عظیم نوشته های 9دی نباشم . 9دی88 حماسه ای شد که در تاریخ ثبت شد ، جالبه همون روزا همه دشمنان اسلام از فتنه گران حمایت می کردند و نقض حقوق بشر رو مدعی می شدند ، جالبتر اینکه الان داره بازم این قضیه تکرار میشه اما توی کشور خودشون و اونجا به اسم حقوق بشر مردم رو می کشند و همه اخبار رو هم سانسور می کنن. حرف برای گفتن زیاده اما میخوام فقط 2 نکته رو بگم و تمام :::